Neden fotograf? - 1 -

Sanat denilen seyin kendisinin degil de kendisini ifade etmeye calistigi ama kesinlikle beceremedigi ‘sanat’ kelimesinin garip oldugu malum.

Garip kelimesi kendi basina ne kadar ‘garipse’ sanat kelimesi de bir o kadar ‘garip’ iste.

Wittgenstein’in dedigi gibi belki de bu tür seyler hakkinda hiç konusulmamali.
O yüzden sanat polemigine hiç girmeden fotografin kendimce irdeledigim hususlarina degineyim.

Kendimizi anlatmak istedigimiz farkli ‘yöntem’lerle karsilastirma yapinca fotografin digerleri yaninda farkli bir amaç için hayatimizda oldugunu anladim.

Hayat derken, önce hayata gelisimizin iki nedeni olmali :
Kendimizi cözmek,
Cözebildigimiz kadarini (bir sekilde) göstermek.

Büyüyüp ögrendigimiz (karmasik hallere sokup cogu insanin yapamadigi becerileri onlara begendirme ve onlari özendirme arayislarina girdigimiz (bk. sanat) ) bu yöntemlerin hepsi aslinda cocukluga dayanmakta.

Yeni bir ortama gelip kendimizi ve etrafimizi tanimakla gecen cocukluk döneminde yaraticiligi ilgilendiren herseyi deniyoruz. Cünkü amaç ‘içerideki’ birseyleri ortaya cikarmak…
Küçük bir çocuk resim çizerken bunu çok iyi ifade edebiliyor.
Biraz o süreci düsünürsek su anki sanat dallariyla olan her iliskiyi anlariz.

Farkettim ki çocuklugumuzda baslayan ‘sanatsal kaygilarimiz’in amaci hep gelecege yöneliktir. Kendini kesfetme durumunun yarattigi bu beceriler zamanda ileriye dogru bir ok konumundadir.

Gelecegi getirir. O yüzden cagdaslik sorunu vardir, cagin insanlari cagin sanatcisini anlamakta zorluk ceker. Müzikte, resimde, tiyatroda hep bu vardir.. Simdiki zaman ya da gelecek kaygisi. Fotografi su anki cagdas sanat anlayisindan önce saf halini ele alalim.

Nedir fotograf?

Bir kere teknolojinin yardimiyla sanatsallasmis birseydir. (kara kutunun icadi, cesitli kimyasallar vs…)

Resmin, müzigin, siirin, oyunun insanin dünyada var oldugu zamandan beri hayatta oldugunu düsünürsek fotograf ile aralarinda cok uzun bir zaman dilimi oldugu süphesiz.
Bu da bence cocukluk gibi dünyaya gelen insanligin kendini kesfetme oyunuyla alakali.

Cocuklar fotograf cekmek amacinda degilken ya da fotograf cok daha önceleri icat edilebilir durumda edilmemisken bunun sebebi bence su olabilir;
Fotograf tamamen gecmisle alakali.




Basitce algilandigi gibi görüntüyü bir yere sikistirma derdi gecmisle yüzlesmekten baska birsey degil.
Konu zamanin hangi konumuna hitp ederse etsin, stil hangi caga ait olursa olsun, cekilen her fotografin derdi ‘geçmis’tir.

Belki de bir cesit psikanaliz gibi kisinin bile bilmedigi seyleri içinden cikartmasidir.
Bu yüzden daha da gariptir, daha da farklidir.