Bazı şeyleri unutmuyor insan. Kokular ve tadlar bunlar arasında sayılabilir. Yakın arkadaşların sürekli ertelediği ve nihayetinde bir vakit yapılan buluşmalar da bunların arasına katılabilir mi? Başkalarını bilmem ben katıyorum. Gülümsemeler, konuşmalar, içilen kahveler, uzatılan çörekler, elden ele uzatılan dergiler, değerlendirmeler, fotoğraflar, fotoğraflar. Pencereden sızan ışık da unutulmaz. Bir de gölgeler. Ama ölümü unuttuk bile. Geç gelsin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder